“Hamamönü Hareketi” diye isimlendirilen, öncülüğünü Abdullah Gül’ün yaptığı, AKP içerisindeki muhalif kanadın harekete geçememesi üzerine bir analiz…
BOLD / ANALİZ
“Hamamönü Hareketi”, “Kefaret Hareketi”, “Muhalifler Hareketi” bütün bu isimler Adalet ve Kalkınma Partisi’nin (AKP) takip ettiği çizgiden rahatsız olan, başını Abdullah Gül’ün çektiği, parti dışına itilmiş eski bakanların gerçekleştirmesi beklenen siyasi çıkışa verilen isimler olarak dikkati çekiyor.
HAREKETE Mİ GEÇİYORLAR?
31 Mart 2019 Pazar günü yapılacak yerel seçim öncesinde sözkonusu ekibin harekete geçip geçmeyeceği yine tartışma konusu.
Önceki günlerde Konya’da eski bakanlardan Ömer Dinçer’in babasının cenazesine katılan Abdullah Gül, Ahmet Davutoğlu, Ali Babacan, Mehdi Eker, Taner Yıldız, Nihat Ergün ve Beşir Atalay’ın verdiği fotoğraf tartışmaları yeniden alevlendirdi.
LİNÇ KAMPANYASI BAŞLADI
İktidara yakın yazarlar linç kampanyasına başlarken, siyaset kulislerinde yorumlar birbirini izledi. Konu İyi Parti Genel Başkanı Meral Akşener’e de soruldu.
Akşener, seçime giderken böyle bir partinin kuruluşunu çok mümkün görmediğini yerel seçim sonuçlarının görülmek isteneceğine dikkat çekti. Gül’ün yakınındaki isimler yeni parti kurulacağı iddiasını teyit etmiyor.
TARTIŞMALAR GEZİ OLAYLARINA UZANIYOR
AKP içerisindeki fikir ayrılıklarının ilk gün yüzüne çıkışı, 2013 yılının mayıs-haziran aylarında patlak veren Gezi hâdiselerine kadar uzanıyor.
Bülent Arınç ve Abdullah Gül’ün Gezi’ye yumuşak yaklaşımları, dönemin başbakanı Erdoğan ile aralarında var olan fikir ayrılıklarını körüklemişti.
Erdoğan’ın bir toplantıda azarlar gibi konuşması, toplantıyı terk eden Arınç’ı istifanın eşiğine getirmişti. İkna çabaları Ankara kulislerinin en ilgi çeken konuları arasındaydı.
YOLSUZLUKLA ANILMAKTAN RAHATSIZ OLDULAR
17/25 Aralık 2013 büyük yolsuzluk ve rüşvet operasyonlarına karşı, Erdoğan ve ekibinin tutumu da bu ayrılığı derinleştirdi.
‘AKP’nin ağır abileri’ partinin adının yolsuzluk ve rüşvetle anılmasından rahatsızdı. Soruşturmalarda ismi geçen 4 bakanın (Muammer Güler, Egemen Bağış, Zafer Çağlayan ve Erdoğan Bayraktar) yargılanması isteniyordu.
Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde (TBMM) kurulan komisyona yapılan müdahaleler, Yüce Divan oylamalarına yapılan baskılar rahatsızlığı iyice gün yüzüne çıkardı.
REİSÇİ EKİP LİNÇ KAMPANYASINA BAŞLADI
İşte bu ayrışmanın ardından gerek hükümete yakın havuz medyası gerekse AKP içerisinde ağır abilerin ‘çile çekmemiş yeni yetmeler’ diye tanımladıkları reisçi ekip, sistematik bir linç kampanyası yürüttü.
Konuşmaya teşebbüs edene yargı sopası gösterildi. Bülent Arınç ve Hüseyin Çelik’in isimlerinin cemaat davalarında hazırlanan bir iddianamede geçtiği dahi konuşuldu.
KILIÇ’IN HAMAMÖNÜNDEKİ OFİSİ
Tartışmalar arasında eski bakanlardan Suat Kılıç’ın Hamamönü’nde bulunan ofisinde bir araya gelen AKP’den dışlanmış ekip, toplantılar düzenlemeye başladı.
Sohbet ve dertleşme toplantıları giderek istişare toplantılarına evrildi. Toplantılara Bülent Arınç, Sadullah Ergin, Hüseyin Çelik, Suat Kılıç, Sadullah Ergin, Cemil Çiçek, Nihat Ergün gibi önemli isimler katılmaya başladı.
Bazı gazetelerin Ankara temsilcileri de zaman zaman toplantılara iştirak etti.
İLK HEDEF PARTİYİ FABRİKA AYARLARINA DÖNDÜRMEK
Hamamönü Hareketi’nin öncelikli hedefi partiyi yıpratmadan fabrika ayarlarına döndürme ve tek adam sultasına evrilen gidişatın önünü kesmekti. Bunun için sistematik bir planları bile vardı.
Ancak gerek ‘Reis ve Ekibi’nin tutumu, gerekse ülkede yaşanan gelişmeler Hamamönü hareketinin hedeflerini gerçekleştirmesine imkan tanımadı.
Bu sırada Ali Babacan ve Taner Yıldız gibi isimler de harekete dahil oldu.
YENİ PARTİ FİKRİ TARTIŞILIR OLDU
AKP içerisinde Erdoğan hakimiyeti tartışılmazdı. Parti içerisinde bir netice alamayacağını anlayan hareket yeni bir parti konusunu gündemine aldı.
Cumhurbaşkanlığı koltuğundan indikten sonra partinin başına geçmesine müsade edilmeyen Gül liderliğinde yeni bir parti fikri tartışılır oldu.
Ancak yeni bir oluşumun Erdoğan’ın karşısına çıkması için siyasi ortamın da uygun olması gerekiyordu.
7 HAZİRAN HAREKETİ UMUTLANDIRDI
AKP’nin yoğun tartışmalar arasında Ahmet Davutoğlu’nun başbakanlığında girdiği 7 Haziran 2015 seçimlerinde Hamamönü Hareketi’ni umutlandıran bir netice çıktı.
AKP tek başına iktidar olma yeterliliğini ilk defa kaybetmişti. Parti içerisinde seçim sonucu, cemaate yönelik operasyonlar, parti içi muhalefet, yolsuzluklar gibi gerekçelere bağlandı. Oysa Erdoğan için çıktığı yoldan dönüş yoktu.
DEVLET BAHÇELİ CAN SİMİDİ ATTI
AKP’nin bu en sıkıntılı döneminde devreye Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) lideri Devlet Bahçeli girdi. Birçok durumda olduğu gibi daha seçim akşamı erken seçim diyerek muhalefetin iktidara gelmesinin önünü kapattı.
Hamamönü Hareketi de bu dönemde hareketlendi. Sürekli yapılan toplantılar neticesinde 1 Kasım seçimlerinin beklenmesi kararı alındı. Bu seçimde de koalisyon çıkması durumunda hareket sahaya inecekti.
KORKUTMA POLİTİKASI TUTTU
Erdoğan yine bildik siyasi manevralarına başladı. Hizmet Hareketi ve Kürtler üzerinden siyaset yürüttü. Ülkede meydana gelen patlamaların, şehitlerin faturası 1 Haziran’da alınan oy oranına çıkarıldı.
Vatandaşa “bana oy vermezsen istikrar bozulur”, “terör daha da azar” imasında bulunuldu. Korkutma politikası netice verdi ve AKP yüzde 49,5’lik oy ile yeniden tek başına iktidar oldu.
HAMAMÖNÜ HAREKETİ GERİ ÇEKİLDİ
Seçimlerden çıkan netice ile yeni bir oluşuma siyasi ortamın hazır olmadığına kaanat getiren Hamamönü Hareketi de beklemeye başladı. Erdoğan için iktidarda olmak yeterli değildi.
Başkanlık tartışmaları ülke gündemi oturdu. Hamamönü hareketi başkanlığa karşıydı. Cılız da olsa Hüseyin Çelik ve Bülent Arınç’tan çıkışlar geldi.
Çözüm süreci ve hizmet hareketine uygulanan haksızlıklar gündeme taşındı. Başta Suriye olmak üzere dış politika eleştirilerini de unutmamak lazım.
AKP DE HAMAMÖNÜ DE ENDİŞELİ
O günden bu güne her seçim dönemi öncesi “Hamamönü”, “Kefaret”, “Muhalifler” diye adlandıran bu ekibin AKP’ye bayrak açma ümidi ve endişesi birlikte yaşanıyor.
Her ne kadar bir güçleri olmadığı ve Erdoğan’ın karşısında varlık gösteremeyecekleri görüşü hakim olsa da, AKP içerisinde böyle bir çıkışın nereye varabileceği kestirilemiyor.
BİLDİKLERİ ORTAYA SAÇILABİLİR
Siyasi arenada bir rakiplik durumunda söylemlerin giderek sertleşeceği açık. Hal böyle olunca, yıllarca AKP’nin her mahremine tanıklık etmiş bu isimlerin hafızalarındakilerin ortaya saçılmasının, zaten yıpranmış olan partiyi iyice zora sokabileceği biliniyor.
Diğer taraftan AKP’nin en büyük kozu bir alternatifinin olmayışı. Hareketin alternatif oluşturma tehlikesi de parti içerisindeki isimleri endişelendiriyor.
ORTAM BEKLEME HASTALIĞI
Hamamönü ekibi ise hala siyasi ortamın kendilerinin çıkışına uygun hale gelmesini, yani AKP’nin kaybetmesini bekliyor.
Ya bir kurtarıcı gibi gelip AKP’yi yeniden AK Parti kodlarına döndürecekler, ya da yeni bir parti kurup iktidara gelecekler. Ancak siyasette 2+2 her zaman 4 etmez gerçeğini unutmamak lazım. Siyaset aklın yanında bir cesaret işidir.
Hamamönü Hareketi’nin var olduğundan şüphe duyulmayan siyasi akıl ve tecrübesinin yanında siyasi cesaretten yoksun olduğunu söylemek de yanlış olmayacaktır.
DARISI ERDOĞAN SONRASINA
Hal böyle olunca geçmişte daha uygun siyasi ortamlarda harekete geçemeyen Hamamönü Hareketi’nin 31 Mart yerel seçimleri sonrasında da harekete geçmesi pek de mümkün görülmüyor.
Aslında Tayyip Erdoğan iktidarda olduğu sürece Hamamönü ‘nün onunla bir siyasi kavgaya girmesi beklenmiyor. Hamamönü için darısı Erdoğan sonrasına demek yanlış olmasa gerek.
https://boldmedya.com/2018/12/26/erdogan-kendini-mobutu-sese-soko-sanmaya-basladi/
