Dünyayı saran Kovid-19 salgınında can kayıplarının acısı çok daha acı. Hastalığa yenik düşenler, son nefeslerini yalnız veriyor, yakınlarını kaybedenler yitirdiklerinin yanında olamıyor. Evde tecrit edilen insanlardan bekarlar da yalnızlığı değişik bir şekilde tadıyor.
BOLD – Salgının en fazla etkilediği ülkelerde yaşamını yitirenler, cenaze törenleri düzenlenmeden sessizce, apar topar, tanımadıkları görevlilerce toprağa veriliyor. Bazı Avrupa ülkelerinde ölenlerin bazıları ise yakılıyor. Hastalığın yayılmasını engellemek için alınan önlemler, insan hayatında telafisi olmayan acılar bırakıyor.
Hayatını kaybedenler, en yakınlarına “hoşçakal” diyemeden bu dünyadan ayrılıyor. Geride kalanlar ise yakınlarının son anlarında onlara destek olamıyor.
Sosyal mesafenin hayatımızın ortasına yerleşip insanları birbirinden uzaklaştırdığı şu günlerde koronavirüs salgını, acılı ailelerin yas tutması da ellerinden aldı. Yaşamını yitirenler, cenaze törenleri düzenlenmeden sessizce, apar topar, bazen tanımadıkları görevlilerce toprağa veriliyor
TECRİT, BEKARLARI DAHA FAZLA ETKİLİYOR
Yalnızlığın bir diğer boyutunu ise karantina dolayısıyla evlerinde tek başına yaşamak zorunda kalan bekarlar yaşıyor.
Toplumun büyük bölümünün eve kapanmasının, yalnız yaşayan bekarları ciddi biçimde olumsuz etkilediği belirtiliyor. Evli ve çocuklu ailelerde korona krizi sırasında iletişim artarken, bekarlar arasında yalnızlığın arttığı belirtiliyor.
Psikologlar, koronavirüs önlemleri kapsamında uygulanan tecritin, bekar ve yalnız yaşayanlarda endişe ve depresyon gibi şikayetlere yol açabileceğini vurguluyor.
Yeni doğan bebekte korona tespit edildi: Virüsü anne karnında mı yoksa doğum sırasında mı kaptı?